Isle of Arran Distillers is een van de nog weinig overgebleven onafhankelijke distilleerderijen. In de 19e eeuw waren er zo’n vijftig distilleerderijen actief, waarvan de meeste zelfs illegale stokerijen waren. Gelegen op een van de mooiste eilanden aan de westkust van Schotland tussen Ayrshire en Kintyre. De distilleerderij is nieuw gebouwd bij het plaatsje Lochranza in een vallei aan de kust en is omgeven door prachtige heuvels. De eerste spirit run uit de stills van de Isle of Arran Distillery was op 29 juni 1995 om 14 uur 29. Arran heeft een lange geschiedenis en de whisky die hier vandaan kwam, had altijd een goede reputatie. In 1837 werd de laatste nog werkzame distilleerderij op het eiland Arran gesloten en de familie Currie richtte in 1994 de Isle of Arran Distillers op. De distilleerderij werd in Lochranza, op de noordwestpunt van het eiland niet ver van de plek waar de oude distilleerderij gestaan heeft, gebouwd. De combinatie van de frisse berglucht, een zilte zeebries en de warme golfstroom zijn perfect gebleken voor de rijping van de malts. Daar de new spirit ten minste drie jaar moet rijpen voor het verkocht mag worden, heeft Harrie Currie bij de distilleerderij een mooi restaurant en winkel, waar alles van de distilleerderij te koop is gebouwd, om toch de nodige inkomsten te verkrijgen. Het restaurant staat op de lijst van de top 100 restaurants van Schotland. Als oud manager-directeur van Chivas Regal was deze marketing strategie geen probleem voor hem. Er staan bij Arran nu drie kilns met daarop pagoda heads, er staan één wash- en één spirit still, die met stoom verhit worden. De vier washbacks zijn van Douglas pine gemaakt. De new spirit rijpt op refill sherry- en bourbon vaten. De omgeving van de schone zee- en de berglucht zorgen voor een perfect klimaat in het warehouse. De vier washbacks zijn van Douglas pine gemaakt. Het water dat men gebruikt voor het mouten, loopt dwars door de distilleerderij. Er loopt nl. een watervalletje langs de rotsen in de ontvangstruimte. Het water komt uit een meer, Loch na Davie geheten, gelegen in de bergen achter de distilleerderij en stroomt naar beneden via een beekje de Glen Eason Blorach, wat ” vallei van de kleine waterval” betekent, over de granieten rotsen zo uit de heuvels en is ook turfhoudend. Het koelwater wordt gekoeld in een vijver achter het stillhouse.

Kleur: diep glanzend goud. Neus: aroma’s van gepocheerde perzik, honing, geroosterde amandelen, fijne sherryinvloeden en subtiele kruidigheid. Smaak: wasachtig en filmend in de mond, met warmte van gesuikerde gember en zoetheid van crème brûlée en gekarameliseerde bruine suiker. Met een drupje water geeft hij florale tonen, macadamianoten en sinaasappelmarmelade. In de afdronk mengen tonen van hazelnoten en nougat zich met licht getoaste brioche en toffee apples.